Arhivska praksa – archival practice, str. 20- 26, Tuzla 2001.; obim: 7 strana, format B-5.
Autor istražuje tezu da arhivistici i dokumentarsitici, u ambijentu savremenih medija treba pristupiti sa stajališta izjednačavanja iskustva kao (sa)znanja i informacije i diferenciranja informacije kao sadržaja i dokumenta kao njenog nosioca.
Korektnim metodološkim postupkom autor zaključuje da se tek uspostavljanjem adekvatnog odnosa (diferencijacije) između dokumenata (nosilaca oznake) i sadržine (znanja – informacije) oslobađaju potencijali novih medija (digitalnih nosača informacija) u uspostavljanju efikasnih i racionalnih sistema prikupljanja, čuvanja, obrade, prijenosa i diseminacije podataka, a djelatnost arhivistike i dokumentalistike prevodi iz područja manipulacije atomima u područje manipulacije bitima.
Autor istražuje tezu da arhivistici i dokumentarsitici, u ambijentu savremenih medija treba pristupiti sa stajališta izjednačavanja iskustva kao (sa)znanja i informacije i diferenciranja informacije kao sadržaja i dokumenta kao njenog nosioca.
Korektnim metodološkim postupkom autor zaključuje da se tek uspostavljanjem adekvatnog odnosa (diferencijacije) između dokumenata (nosilaca oznake) i sadržine (znanja – informacije) oslobađaju potencijali novih medija (digitalnih nosača informacija) u uspostavljanju efikasnih i racionalnih sistema prikupljanja, čuvanja, obrade, prijenosa i diseminacije podataka, a djelatnost arhivistike i dokumentalistike prevodi iz područja manipulacije atomima u područje manipulacije bitima.