Urbo BiH (2), str. 53- 57, Sarajevo, 2002.; obim: 5 strana, format: A-4
Autor saopštava i objašnjava rezultate istraživanja javnosti na području Tuzlanskog kantona. Istraživanje je realizirano po uzusima naučne metodologije na reprezentativnom uzorku od tri hiljade ispitanika izabranih metodom slučajnog izbora. Istraživanje je zasnovano na generalnoj hipotezi da između informacije (informiranosti) i akcije (uključivanja građana u rane faze procesa prostornog planiranja) ne postoji direktna uzročno - posljedična veza, te da presudnu ulogu u rješenju dileme: uključiti se ili apstinirati igra motivacijski okidač, koji autor identifikuje kao javnu percepciju.
Javna percepcija je ispunjena ne samo aktuelnim informacijama o aktueliziranom procesu javne politike, ona u sebi sadrži elemente redudancije; neposredna i posredna iskustva, pouke i opomene, inpute koji su u funkciji perpetuiranja socijalne, ekonomske, političke i kulturološke pozicije recipijenata (građana). Svi ti inputi determiniraju komunikacijsku situaciju, povolčjan ili nepovoljan ambijent za prihvatanje relativno novih uloga u dijaloškom (simetričnom) komunikacijskom modelu.
Istraživanje je pokazalo da se javna percepcija Tuzlanskog pristupa prostornom planiranju sa uključivanjem građana izražava u trouglu između (1) potpune podrške i razumijevanja korisnosti, (2) prihvatanja prednosti modela ali skeptičnosti u iskrene namjere pokretača i (3) prihvatanja prednosti modela ali skeptičnosti u kompetentnost građana.
Autor saopštava i objašnjava rezultate istraživanja javnosti na području Tuzlanskog kantona. Istraživanje je realizirano po uzusima naučne metodologije na reprezentativnom uzorku od tri hiljade ispitanika izabranih metodom slučajnog izbora. Istraživanje je zasnovano na generalnoj hipotezi da između informacije (informiranosti) i akcije (uključivanja građana u rane faze procesa prostornog planiranja) ne postoji direktna uzročno - posljedična veza, te da presudnu ulogu u rješenju dileme: uključiti se ili apstinirati igra motivacijski okidač, koji autor identifikuje kao javnu percepciju.
Javna percepcija je ispunjena ne samo aktuelnim informacijama o aktueliziranom procesu javne politike, ona u sebi sadrži elemente redudancije; neposredna i posredna iskustva, pouke i opomene, inpute koji su u funkciji perpetuiranja socijalne, ekonomske, političke i kulturološke pozicije recipijenata (građana). Svi ti inputi determiniraju komunikacijsku situaciju, povolčjan ili nepovoljan ambijent za prihvatanje relativno novih uloga u dijaloškom (simetričnom) komunikacijskom modelu.
Istraživanje je pokazalo da se javna percepcija Tuzlanskog pristupa prostornom planiranju sa uključivanjem građana izražava u trouglu između (1) potpune podrške i razumijevanja korisnosti, (2) prihvatanja prednosti modela ali skeptičnosti u iskrene namjere pokretača i (3) prihvatanja prednosti modela ali skeptičnosti u kompetentnost građana.