Rukopis : Odnosi sa javnostima i novinarstvo: INFORMATORI SA RAZLIČITIM CILJEVIMA, sadrži 152 strane (A-4 formata)
teksta gustog proreda, otisnutog fontom Times New Roman veličine 12 tačaka.
Rukopis je organiziran u šest poglavlja, koji se nalaze u koherentnoj sadržajnoj vezi utemeljenoj na jedinstvenoj
poruci o komunikacijskoj prirodi odnosa sa javnostima.
Već u uvodu autor obećava interesantno štivo.Uvjerljivo argumentira aktuelnost teme i istraživačkog problema i
najavljuje originalan uvid u bosansko-hercegovačku situaciju dodira dvije preovlađujuće profesije javnog
komuniciranja ; novinarstva i odnosa s javnostima.
U prvom poglavlju autor je, odgovarajući na pitanje: Šta su odnosi s javnostima ?, načinio sveobuhvatan pregled
najznačajnijih i najfrekventnijih definicija, vodeći se više nastojanjem da prodre do diferencirajuće prirode ove
vrste javne komunikacije nego opisom sadržine i efekata PR profesije. Usmjeravanje na pitanje Zašto ?, umjesto na
uobičajeni pristup vođen pitanjima Šta ? i Kako ? autor čini logičan iskorak u područje naučnog zasnivanja i
objašnjenja Odnosa s javnostima. Uvodeći u razmatranja recentne autore i njihova teorijska stajališta, prvenstveno
komunikološke provenijencije, Udovičić se i sam svrstava u istraživače i teoretičare koji u odnosima s javnostima
vide posebnu vrstu javne komunikacije čije je naučno objašnjenje primarno u granicama komunikologije.
U drugom poglavlju, razmotreni su svi relevantni aspekti masovnih medija. Oslanjajući se na vodeće svjetske
komunikologe autor efektno prezentira prirodu i sadržinu uloge i utjecaja masovnih medija u savremenom društvu,
upućenom više nego ikada na posredno spoznavanje kompleksne stvarnosti. U spoznajni odnos masovne publike i
stvarnosti, koji je klasično determiniran masovnim medijima, autor smiješta Odnose s javnostima. Time kompleks
odnosa novinarstva i PR profesije, izbjegavajući operativno-tehničke aspekte postavlja kao glavno pitanje
savremenih odnosa s javnostima. Postavlja pitanje u kojoj mjeri i pod kojim društvenim i profesionalnim uslovima
odnosi s javnostima, služeći se pretežno masovnim medijima, humaniziraju odnose moćnih društvenih institucija
(struktura) i javnosti a tako i ukupne društvene odnose? Iz te perspektive Udovičić prepoznaje ogromne potencijale
Interneta i savremenih digitalnih (interaktivnih) komunikacijskih tehnologija a za glavni kriterij „kritike“ svih
ostalih masovnih medija usvaja njihovu interaktivnost.
U Trećem poglavlju autor nas uvodi u praktičnu dimenziju odnosa s javnostima. Inventurišući znanja i vještine
potrebne profesionalcima i prezentirajući nam mnoštvo iskustvenih zaključaka, autora praktičnih priručnika i
poznatih praktičara, Udovičić postiže najmanje tri efekta: prvo, omogućava nam detaljan uvid u profesionalni profil
savremenog piarovca koji je određen prije svega znanjima i vještinama simbolizacije, drugo; posredno nam otkriva da
u savremenim odnosima s javnostima, nažalost, još uvijek preovladava model jednosmjerne komunikacije, kroz čije
kanale savremene organizacije svakodnevno manifestiraju suštinsku premoć nad građanima (javnošću) i treće, dokazuje
primarnu relevantnost žurnalističkih vještina i tehnika u aktuelnim odnosima s javnostima. Možda bi, bilo dobro da
je autor u ovom smislu i izveo konačne zaključke ovog poglavlja iz, inače veoma detaljno prezentiranih, premisa
koje nedvosmisleno na to upućuju.
U petom i šestom poglavlju autor iscrpno istražuje PR žanrove, upoređuje ih sa elementarnim novinarskim žanrovima,
kako sa stajališta efikasnog savladavanja medijskih „čuvara kapija“, tako i sa stajališta pribavljanja PR
produktima osnovnih vrijednosti vijesti i očekivanih standardnih kvaliteta istinitosti, objektivnosti, aktuelnosti,
vjerodostojnosti i sl.
U empirijskom istraživanju autor se fokusira na PR saopštenja, objavljena u BH dnevnim novinama. Korektnim
metodološkim postupkom, koristeći se statističkim metodom i metodom analize sadržaja utvrdio je, generalno visok
stupanj otvorenosti BH medija za saopštenja koja dolaze naročito iz političkih i privrednih organizacija, kao i
žanrovsku korespondenciju tih saopštenja sa profilom vijesti.
Posebnu vrijednost ovog rukopisa čini iscrpna bibliografija koja sadrži 126 recentna naslova, relevantna za glavnu
temu i glavni problem razmatranja.
Rukopis Odnosi sa javnostima i novinarstvo: INFORMATORI SA RAZLIČITIM CILJEVIMA, autora Mr. Radenka Udovičića po
svim elementima čini originalno djelo. Ujedinjuje svojstva koja ga uzdižu na nivo naučne eksplikacije ; prije svega
zasnovanost na korektno citiranim recentnim relevantnim izvorima i originalno empirijsko istraživanje.
Rukopis se ističe i u jezičko - stilskom smislu. Autor uspijeva izložiti kompleksne ideje na interesantan način,
koristeći se često, ali u pravoj mjeri, anegdotalnim pristupom.
Obajvljivanjem ovog rukopisa (knjige) mnogobrojni PR profesionalci u Bosni i Hercegovini, naročito oni koji u
profesiju nisu ušli iz komunikološkog background-a imat će priliku upotpuniti značjane praznine u znanju i pravilno
se orjentisati u području u koje su zagazili. U tom smislu ova knjiga će biti korisna i mnogobrojnim studentima,
naročito ekonomskih fakulteta, koji u Odnose sa javnostima ulaze iz perspektive marketinškog miksa, ispuštajući na
taj način veoma bitne aspekte ovog koncepta komuniciranja organizacija sa okruženjem.